Ο νεροχύτης

Δεν έχω μείνει σε πολλά σπίτια στη ζωή μου αλλά, προς τιμήν μου, δεν ήταν ποτέ εύκολο να βρω όσα είχαν κρατήσει τον παλιό τους μαρμάρινο νεροχύτη.

Στο φαντασιακό μου αυτό το μάρμαρο είχε κοπεί και είχε δεθεί με τη μαγεία των Τριών Δαχτυλιδιών των Ξωτικών στον κόσμο του Τόλκιν. Στην πραγματικότητα αυτή η πέτρα ήταν ο θεμέλιος λίθος για ένα σπιτικό γεμάτο φροντίδα και ασφάλεια.

Το πλύσιμο των πιάτων (γιατί άραγε δεν λέμε κουβέντα για τα ποτήρια και τα ασημικά;) ξεκινάει ώρες πριν από τον θερμοσίφωνα στον οποίον πρώτα από όλους εκμυστηρευόμαστε τα μελλούμενα: θα πλύνω ίνα πλυθώ.

Στην κολυμβήθρα του σπιτιού μου εντοπίζω τη χάρη που λείπει ενίοτε από την τριβή μου με τους ανθρώπους. Ο νεροχύτης είναι πάντοτε ειλικρινής μαζί σου, ό,τι έχει και δεν έχει στο παρουσιάζει απλόχερα. Σαν καλός φίλος είναι πάντοτε εκεί να σε περιμένει να βρεις τις δυνάμεις σου και πάντοτε εκεί να σου θυμίσει τί είναι σημαντικό για σένα. Σαν καλός σύντροφος είναι πάντοτε έτοιμος να τον φροντίσεις μόλις αποφασίσεις να γίνεις φροντιστικός.

Όπως μου πήρε δυστυχώς πολύ καιρό να καταλάβω, οι ανάγκες του σπιτιού δεν είναι αγγαρεία αλλά δύναμη. Βάλε να φας σημαίνει έλα να φάμε, καθαρό πάτωμα σήμαινει πέρασε μέσα, καθαρά σεντόνια σημαίνει θέλω να κοιμόμαστε μαζί.

Όταν έμενα μόνος μου είχε φυτρώσει μια φακή μέσα στο νεροχύτη μου, χωρίς δόση υπερβολής. Όταν την είδα δεν την πείραξα όπως δεν πειράζουμε μια μέλισσα που παγιδεύεται όταν κλείνουμε το παράθυρο την άνοιξη.

Πήρα το κατσαβίδι το μεγάλο, ξεβίδωσα το σιφώνι και την έβαλα σε ένα κυπελάκι με βαμβάκι όπως μας μάθαιναν στο σχολείο. Αυτό που δεν μας έμαθαν είναι ότι η φακή πεθαίνει στο κυπελάκι της αλλά θριαμβεύει στον πάτο του νεροχύτη μου.

Αυτός εδώ ο νεροχύτης μου έχει δει δεξιώσεις, εξεταστικές, σπασμένες κούπες από σπασμένα νεύρα, άβολες συζητήσεις, κρασοπότηρα και γιατί όχι και μια μέρα μπιμπερό. Του χω πάντα για παρέα ένα μπουκλωτό (στην αρχή) σύρμα κατσαρόλας για να ξεκολλάω τα φαγάκια από τα πιάτα και ένα πορτοκαλί σκουπάκι για να ξεκολλάω τα φαγάκια από την υδρορροή. Τακ-τακ και ξεμπέρδεψες, ούτε χέρια να βάζεις ούτε γάντια ούτε τίποτα.

Ένας γεμάτος νεροχύτης που μυρίζει καμμένο βούτυρο και ξεθυμιασμένο αλκοόλ είναι δείγμα υγείας, όλοι το ξέρουν αυτό. Άλλοτε πάλι, ένας άδειος νεροχύτης σημαίνει ότι δεν μπήκε άνθρωπος στην κουζίνα και φάγαμε κατευθείαν από τα κουτιά της πίτσας στο σαλόνι.

Η ενηλικίωση έρχεται όταν μπορείς να πεις “να σου πω κάτι; άστα μέσα και τα φτιάχνουμε αύριο “, έρχεται μαζί με αυτή την πνευματική δύναμη να αντέχεις την καθησυχαστική ακινησία μετά το φαγητό, το passaddhi, ένα στάδιο βουδιστικής Φώτισης που π.χ. η μητέρα μου δεν έχει καταφέρει να φτάσει παρά τις τακτικές εκκλήσεις μας κάθε φορά που περνάμε μαζί τις γιορτές.

Στο κάτω κάτω της Γραφής, ένας νεροχύτης πάντοτε θα σε περιμένει στη θέση του, ένας μαρμαρωμένος βασιλιάς στο θρόνο του, για τη στιγμή που θα είσαι έτοιμος να εκπληρώσεις την προφητεία: πλύνε ίνα πλυθείς.